Τρίτη

.ολοκαύτωμα


Αποθέτω όλα μου τα κρυφά όνειρα σε τούτο το χαρτί,
έτσι ώστε τη μέρα του ολοκαυτώματος,
να καούν όλα, χωρίς ίχνος ντροπής ή ενοχής.

Κι αφού καούν, ας τους χαρίσει η φωτιά
λίγο χρώμα απ’ το δειλινό
για να τα κοιτώ εγώ από ‘δω κάτω σα μαγεμένη
και να γεμίζει η ψυχούλα μου ελπίδες
ότι κάποια μέρα θα τον αλλάξουμε τον κόσμο.
Θα τον κάνουμε όπως το χρώμα που έχουν τα όνειρά μας,
μετά από μιαν ολική καταστροφή..

Θα τον αλλάξουμε, αγάπη μου τον κόσμο.
Ακόμα κι αν χρειαστεί πρώτα να τον ανατινάξουμε[…]

~

Μετά από τόσον καιρό, οι άνθρωποι
δε ‘βάλαν μυαλό. Βλέπουν ακόμα τους άλλους,
μέσα απ’ τα τεράστια μυωπικά γυαλιά τους.
Δεν είναι όλοι σαν εσένα,
που έμαθες να βλέπεις τις ψυχές γυμνές
να στροβιλίζονται για πάντα στα τυφλά.

Όπως και να 'χει, εμείς θα τον αλλάξουμε αγάπη μου τον κόσμο.
Το εχουμ’ υποσχεθεί άλλωστε, στα πυρπολημένα μας όνειρα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου