το τετράδιο μιας Άνοιξης.

Όλοι γνώστες των πάντων.
Γεμίσαμε παντογνώστες.

Ξέρουν ιστορία, ξέρουν γεωγραφία,

ξέρουν το μέλλον, το παρελθόν σου,

ξέρουν πότε αφοδεύεις όνειρα

και πότε επιθυμίες,

γνωρίζουν τι έχουν μέσα τα kinder έκπληξη

πριν τ' ανοίξεις,

μαντεύουν τι νιώθουν οι κλόουν

και αποκρυπτογραφούν τα ιερογλυφικά που σχηματίζονται στο χώμα

μετά τη βροχή.

Μπορούν να κάνουν σχεδόν τα πάντα!

 Υπάρχουν όμως και πράγματα που δε γνωρίζουν.

Δεν μπορούν για παράδειγμα

να διαβάσουν στην ψυχή της τον Έρωτα

κάθε φορά που φυτεύει τριαντάφυλλα.

Δε μπορούν να μυρίσουν την Αγάπη

στο σαμπουάν των μαλλιών της,

ούτε να αναγνωρίσουν τις μυρωδιές του τσαγιού της.
Μυρίζουν Άνοιξη.

Και τέλος,

δε μπορούν με τίποτα να σβήσουν τις σπίθες

που πετάνε τα μάτια της

όταν κοιτάνε το άπειρο.

Δε βλέπουν με πόση λαχτάρα περιμένουν εκείνον.

Εκείνον που με μια ματιά,

της τραγουδάει όλα τα όνειρα

κι όλες της τις επιθυμίες μαζί.

Εκείνον που κάποια μέρα θα την ανυψώσει, κι έπειτα θα την τσακίσει.

Εκείνον που κρατά ακόμη το τετράδιό της στα χέρια του.

Εκείνον, τον κάποιο.! *

*που θα κλέψει τη ζωή της και θα τη χωρέσει μέσα σ' ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα.
Για να μοσχοβολήσει ο τόπος Έρωτα..