κι ήρθε το φεγγάρι
γιομάτο με σιωπές
να ξεκουφάνει
τα άγαρμπα ξωτικά
δίνοντας ζωή
στις δειλές επιθυμίες τους
.κι η πούλια λάμπει γρυλίζοντας.
για μια χαμένη πατρίδα.
για ένα θαμμένο μυστικό.
για έναν άγνωστο Θεό.
..και για μια γάτα
που κάηκε παρθένα
[η φωτιά έκαψε τα μυαλά μας]
ΑπάντησηΔιαγραφήτι μπορεί να πει κανείς; υπέροχο!
ναι, είναι ωραίο και καταστροφικό μαζί..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ και να 'σαι καλά:)