Ανέκαθεν ήμουν το άτομο που προτιμούσε τις αγκαλιές απ’ τα
φιλιά.
Αγκάλιασέ με τρυφερά και θα σου χαρίσω τον κόσμο μου.
Φίλα με. Μα, μην το παρακάνεις. Μη μου μεταδώσεις τις αρρώστιες και τα κολλήματά σου.
Αγκάλιασέ με. Όπως καμιά μάνα δεν αγκάλιασε ποτέ το παιδί της.
Αγκάλιασέ με. Όπως κανένας εραστής δεν αγκάλιασε ποτέ το ‘εγώ’ του.
Αγκάλιασέ με. Σαν να ήμουν βαμβάκι τρυφερό, ζωσμένο με συν-αισθήματα
Αναμφισβήτητα είμαι το άτομο που προτιμά τις αγκαλιές απ'τα πάντα.
Αγκάλιασέ με σφικτά -απόψε δε θέλω να σου φύγω.
Αγκάλιασέ με σφικτά -τόσο σφικτά ώστε να μη μπορώ ν' αναπνεύσω.
Αγκάλιασέ με σφικτά -τόσο σφικτά έως ότου ξεψυχήσω το ίδιο στοργικά μες στα χέρια σου.
Τόσο σφικτά, έως ότου ξεψυχήσω παρασυρμένη και παγωμένη σε
αιώνια στάση αγκαλιάς.
Γιατί παντοτε(?) θα ‘μαι άτομο που αγαπά/σιχαίνεται
τις σφικτές/αποπνικτικές αγκαλιές!
τις σφικτές/
μπορεις να καταλαβεις πολλα μεσα απο μια αγκαλια!αυτο το εχω μαθει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως, έτσι είναι. Δε μπορείς να κρυφτείς -θέλω να πιστευω- απ'τις αγκαλιές. :)
ΑπάντησηΔιαγραφή