Δευτέρα

(s).he's a real nowhere man

Δε μιλάς. Δεν ακούς.
Δε σε μάθανε ν' ακούς.
Μόνο να σωπαίνεις ξέρεις,
κι απ'τα δύσκολα να δραπετεύεις.

Πες μου ρε 
Ξέρεις ότι του απέναντι
του πήρε ο διάολος την ψυχή;
Ξέρεις ότι κάθε μέρα
πεθαίνει κι ένα παιδί του
μαζί με μια ελπίδα
και δυο-τρία όνειρα;

Έχεις προσέξει καθόλου
την κοπελιά που σου χαμογελά
στη στάση κάθε πρωί;
Ξέρεις τίποτα γι' αυτή;
Τί ξέρεις, άπραγε, μικρέ, μαλάκα;
Ήξερες ρε, ότι τη βίασαν οι μπάτσοι
στα δεκάξι;
Ήξερες ρε πως ακόμη το κάνουν
μέσ' απ' τους εφιάλτες της;

Πες ρε.
Ήξερες τίποτα 
για το κρυφό ημερολόγιο
που φυλά η μάνα σου με δάκρυα;
Ήξερες πως η ζωή της
δε συμβαδίζει με τα όνειρά της;
Πού να το ξέρεις,
άπραγε, μικρέ, μαλάκα!

Χτίσε ένα τείχος
και χώσου εκεί μέσα μαλάκα.
Να μην ακούς, να μη βλέπεις,
να μη γνωρίζεις, να μην καταλαβαίνεις.
Ν' ακούγετ' ένα κλάμα
και να μη δίνεις δεκάρα,
άπραγε, μικρέ, μαλάκα

Πες μου ρε.
Μπορείς να μετρήσεις τ' αστέρια;
Δε μπορείς μαλάκα.
Τ' άπειρα άστρα δε μετριούνται ρε.
Τα άπειρα όνειρα 
κι οι άπειρες ελπίδες
δεν ξεχωρίζουν απ΄τις πολύχρωμες νύχτες
και δεν πωλούνται 
σε ξέφρενα, φτηνά πορνεία
κι αδιάλλαχτα καπνοπωλεία ρε.

Πες μου κάτι τελευταίο
-δε στο ζητάω τυχαία
Πες μου αν με βρήκες ποτέ
-έστω, αν με συνάντησες τυχαία

Μην την κοιτάς ρε τη βροχή!
Σου μιλάω άπραγε, μικρέ, μαλάκα.
Μην κοιμάσαι ρε..
**
Καληνύχτα ρε.
Κοίτα να ονειρευτείς απόψε.
Άσε τ' όνειρο να σου γνωρίσει
το κορίτσι, τον απέναντι,
τη μάνα που πνίγει δάκρυα,
τα άπειρα αστέρια..κι εμένα.

Άσε τη βροχή του ονείρου
να μας σμίξει για μια φορά, 
έστω και τελευταία.
Απόψε ίσως με γνωρίσεις ρε
άπραγε, μικρέ, μαλάκα
εαυτέ.~
-
Κι όταν έρθ' η Ανατολή 
ας χαθούμε μαζί με τ΄όνειρο.
Γιατί με κάθε Ανατολή
εκτός απ'τις σκιές,
χάνονται κι οι δρόμοι.
Οι δρόμοι που περπατήσαμε 
.παρέα


3 σχόλια: